پروفیل
تولید پروفیل
پروفیلیکی از پرکاربردترین مصالح در در صنایع ساخت و ساز، انواع مصالح فلزی است.
از مصالح فلزی با توجه به جنس و شرایط ویژه‌ای که دارند، برای استفاده در بخش خاصی در صنعت ساختمان سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند. پروفیل‌های آلومینیومی یکی از پرکاربردترین های این مصالح است.
مقاطع توخالی به علت خواص فوق العاده ای که دارند از زمان های قدیم مورد توجه بودند. پل قوسی که در اسکاتلند ساخته شد (در سال ۱۸۹۰) به علت این که آن زمان شیوه و روش دیگری برای تولید مقاطع HSS در دسترس نبود با استفاده از ورق
های رولی و بوسیله پرچ شدن آنها به هم ساخته شده.
در همان قرن توسط برادران مانسمن (Mannesmann) اولین تولید کارخانه ای مقاطع توخالی که به صورت دایره ای بود پیشرفت داده شد که رول های ورق را به صورت اریب سوراخ کرده و امکان ساخت مقاطع را ممکن ساخت .این پروسه تکامل و پیشرفت داده شد تا در اوایل قرن قبل یک مرد انگلیسی به اسم whitehouse جوش مقاطع توخالی را مطرح کرد و پیشرفت داد. بعد از جنگ جهانی دوم صنعت جوشکاری جهش و پیشرفت چشمگیری کرد. ورق تولید کننده ی این مقاطع به آسانی و
بدون درز جوش بهم جوش خورد تا مقطع توخالی ساخته شود.
بعد از مدتی برش نهایی مورد نیاز مقاطع توخالی دایره ای و مستطیلی، توسط دستگاهی که مولر (Müller) اختراع کرد به طور قابل ملاحظه ای توسعه یافت. بست پیش ساخته در سال ۱۹۳۷ ساخته شد. این بست ساخت سازه های فضایی بزرگ را امکان پذیر کرد. در سال ۱۹۵۲ مقاطع توخالی مستطیلی ساخته و توسعه داده شد. این نوع مقاطع همانند مقاطع دایره ای تولید و بریده میشود و در انتها با رول های مختلف شکل گیری می شوند. تحقیقات صورت گرفته برای طراحی مقاطع توخالی مستطیلی از سال ۱۹۶۰ در اروپا با استفاده از بسیاری از آزمایش ها، تئوری ها و اختراع ها انجام گرفت.
پروفیل چیست؟
پروفیل از نظر لغتی، به معنای ثابت بودن یک مقطع در طولی مشخص و معین است. اما حتما این سوال برای شما به وجود آمده است، که این لغت در صنایع ساختمانی، به چه مفهومی تعلق می‌گیرد.
Profile در زبان لاتین، به تجهیزاتی گفته میشود، که در ساخت درب، پنجره، لوله یا نمای ساختمان از آنها استفاده میشود.
پروفیل در انواع ساختمانی، صنعتی و گالوانیزه در بازار وجود دارند. نوع فلزی از نظر ضخامت نیز انواع مختلفی دارند اما به طور خلاصه اگر ضخامت آن ۶/۰ تا ۵/۱ میلی‌متر را پروفیل سبک، ضخامت ۲ تا ۳ میلی‌متر را پروفیل ساختمانی و ضخامت بالاتر از ۴ میلی‌متر را پروفیل صنعتی می‌نامند که البته هر کدام کاربرد خاص خود را دارند.
به طور کلی در صنعت ساخت و ساز دو نوع پروفیل باز و بسته وجود دارد.
نوع باز در ابعاد و ضخامت‌های متنوع تولید میشود و در صنایع ساختمان سازی به عنوان مصالح مصرفی برای ساخت تسمه، تیرآهن، میلگرد، نبشی، ناودانی، هاش و چهارپهلو کاربرد دارد.نوع دیگر این پروفیل که به پروفیل‌های باز با سطح مقطع Z معروف هستند و در ساخت و سازهای بزرگ‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند. از کاربردهای پروفیل‌های باز با سطح مقطع Z می‌توان به ساخت سقف سالن‌هایی بزرگی مانند سوله‌ها، سالن‌های ورزشی، انبارها و پارکینگ‌های عمومی اشاره کرد.
نوع دیگر، یعنی نوع بسته نیز، در تولید لوله، قوطی، پروفیل درب و پنجره، پروفیل پی وی سی و پروفیل های کرکره برقی کاربرد دارند.
مراحل تولید پروفیل
کار عمده کارخانجات لوله و پروفیل، در واقع تبدیل ورق‌های فولادی یا همان کلاف به روش نورد سرد به محصول نهایی با شکل‌ها و ابعاد مختلف است. درمرحله اول، تأمین مواد اولیه مطرح می شود. قسمت عمده مواد اولیه مصرفی که مربوط به تولید پروفیل در کارخانجات داخل کشور هستند، امروزه از طریق فولاد مبارکه و یا از کشورهای آسیای میانه، برزیل و اروپای شرقی تهیه می‌شوند.
ورق مصرفی جهت تولید پروفیل، باید از خواص مکانیکی مناسبی برخوردار باشد و ترکیبات شیمیایی خاصی داشته باشد، تا در هنگام تولید برای سازنده و در نهایت برای مصرف کننده مشکلی ایجاد نکند.
ورق‌های فولادی پس از ورود به کارخانه و با توجه به مشخصات ابعادی و مصرف آنها در قسمت‌های مختلف، انبار شده تا وارد پروسه تولید شوند. در مرحله دوم، برش کلاف به شکل نوار باید تهیه شود.
کلاف های خریداری شده در دستگاه‌های برش به نوارهایی با عرض مشخص بریده می‌شوند که این کار توسط این دستگاه‌ها با توجه به سفارش و نحوه بهره برداری انجام می شود، و بعضی از آنها تمام اتوماتیک و برخی دیگر نیمه اتوماتیک هستند.
یک دستگاه برش معمولاً دارای قسمت‌های مختلفی است. پس از قرار گرفتن کلاف روی کلاف‌گیر که دارای حرکت گردشی است، کلاف‌گیر می‌چرخد و پس از بازشدن طوق‌ها سر ورق زیر غلتک‌های صاف کننده هدایت میشود. این مرحله باعث صاف و تخت شدن ورق میشود. با گیوتین سر ورق‌ها بریده میشود، تا برای جوشکاری در قسمت‌های بعدی اشکالی وجود نداشته باشد.ورق توسط غلتک‌هایی به طرف دو عدد شافت اصلی حرکت می‌کنند.
بر روی شافت های اصلی که دارای محرک هستند تیغه‌هایی از فولاد وجود دارد، که عملیات حرارتی بر روی آنها انجام میشود. همچنین فواصل آنها متناسب با عرض نوارهای مورد نیاز تنظیم شده است. در اثر عبور ورق از بین تیغه‌ها عمل برش انجام میشود.
حرکت ورق‌ها یا در اصل همان نوارها به سمت جلو ادامه دارد. از این مرحله به بعد، کشیده شدن ورق توسط نوار جمع کن تا تمام شدن کل طول کلاف انجام میشود. در نهایت نوارها دسته بندی و به قسمت‌های مختلف خطوط تولید انتقال پیدا می‌کنند.
در مرحله سوم، تولید لوله و پروفیل به دو طریق مستقیم و غیرمستقیم انجام می شود. معمولاً پروفیل باز به روش مستقیم تولید میشود. دستگاه‌های تولید لوله و پروفیل عموماً دارای قسمت‌های تغذیه نوار، گیوتین، قسمت جوش سر و ته نوار، انباره، فرمینگ که از دو قسمت شکل دهنده اولیه و شکل دهنده نهایی تشکیل شده‌اند، قسمت جوش دو لبه پروفیل، براده برداری، سردکن، سایزینگ با تعداد ۴ تا ۶ دروازه، خمش و پیچش گیر، برش یا اره اتوماتیک، شتاب دهنده و در نهایت میز تخلیه است.
با توجه به اینکه دستگاه برای ساخت چه تولیداتی طراحی شده و به چه روشی ساخته شده باشد، قسمت‌های نام برده شده با کمی تغییر از نظر تعداد و اندازه، ساخته خواهد شد.
ولی موضوع مهمی قابل ذکر آن است، که عمل اصلی این دستگاه‌ها از شکل دادن به ورق در حال عبور از بین دو قالب بالا و پایین در حال چرخش در دروازه‌های مختلف تا تولید محصول نهایی باید به روش سرد انجام شود.
